Barbara Taylor Bradford – „Głos serca”

Wydawnictwo: BIS

Warszawa 1992

Tytuł oryginału: Voice of the Heart

Przekład: Małgorzata Halaba

Barbara Taylor Bradford znana jest swoim czytelnikom głównie z powieści obyczajowych. Taką właśnie pozycją jest Głos serca wydany drukiem w 1983 roku, natomiast polska edycja tej książki miała miejsce znacznie później. Egzemplarz, który Wam dziś proponuję został wydany w naszym kraju już po zekranizowaniu powieści. Przyznam, że serialu nigdy nie oglądałam, natomiast książkę przeczytałam dwa razy. Dlaczego wróciłam do niej po latach? Otóż, jak już wspomniałam przy okazji recenzji innej powieści Barbary Taylor Bradford (Potęga kobiety), która nie wypadła zbyt pomyślnie, pisarka jest jedną z tych autorek, których twórczość naprawdę sobie cenię, nawet jeśli trafiam na słabszą pozycję. Wiem, że może zbyt dużo miejsca poświęcam na tego rodzaju powieści, ale chciałabym w ten sposób obalić mit, jakoby literatura kobieca kojarzyła się jedynie z tandetnymi romansidłami, bo wcale tak nie jest. Moim zdaniem większość z tych pozycji jest naprawdę godna uwagi.

Głos serca to opowieść o czwórce przyjaciół, których drogi życiowe niespodziewanie skrzyżowały się za sprawą romansu pięknej aktorki Katharine Tempest oraz angielskiego farmera-arystokraty Kima Cunninghama. To właśnie dzięki Kimowi w życie jego siostry Franceski Cunningham wkracza młoda aktorka z wielkimi zawodowymi ambicjami. Oprócz Katharine, w życiu pięknej, dziewiętnastoletniej arystokratki o pisarskich ambicjach, pojawia się również starszy od niej o dwadzieścia lat gwiazdor kina, Victor Mason, który z pochodzenia jest Włochem. Aktor ma także zaufanego przyjaciela-pisarza pochodzenia żydowskiego Nicholasa Latimera. Farcesca i Katharine bardzo szybko stają się przyjaciółkami, ale szczere uczucie przyjaźni towarzyszy jedynie młodej arystokratce. Aktorka ukrywa straszny sekret, którego ujawnienie zagroziłoby jej znajomości z Kimem oraz wielu innym, bliskim jej osobom.

Powieść jest przede wszystkim historią dwóch kobiet, których przyjaźń zostaje zniszczona przez wzajemną rywalizację oraz zazdrość. Akcja książki rozgrywa się w głównej mierze w Londynie, gdzie mieszkają Cunninghamowie. Na pierwszych kartach powieści czytelnik poznaje Francescę jako czterdziestodwuletnią kobietę, żonę Harrisona Avery’ego, która nagle dowiaduje się, że jej dawna przyjaciółka Katharine wraca, aby naprawić wyrządzone przed laty krzywdy. Arystokratka boi się tego spotkania, czuje niechęć, gdyż wciąż ma w pamięci dzień, w którym jej życie legło w gruzach za sprawą Katharine. Kobieta skrzywdziła nie tylko ją, ale również pozostałą trójkę przyjaciół oraz jej brata. Ta wiadomość sprawia, że Francesca cofa się w przeszłość, do roku 1956, kiedy wszystko się zaczęło. To właśnie wtedy poznała miłość swojego życia, którą był Victor Mason, a którą brutalnie utraciła dzięki intrygom Katharine. Fancesca pamięta jak tamtego roku Victor rozpoczynał pracę nad Wichrowymi Wzgórzami, a główną rolę zagrała właśnie młodziutka Katharine Tempest. Zdjęcia do filmu nakręcane były w posiadłości jej ojca, tj. w Langley Hall.

Myślę, że książka może być interesująca szczególnie dla tych osób, które lubią zagłębiać się w tajniki życia gwiazd filmowych. Barbara Taylor Bradford bardzo wyraźnie przedstawiła tutaj świat showbusinessu, przeplatając go z osobistymi dramatami ludzi w niego zaangażowanych. Spotykamy tu nie tylko aktorów, ale również producentów filmowych, reżyserów, scenarzystów, operatorów, czyli wszystkie te osoby, które odpowiedzialne są za powstawanie filmów, które widzowie mogą oglądać, zaś wszystko to dzieje się na tle hollywoodzkiej rzeczywistości. Jak już wspomniałam wyżej, w powieści nie obeszło się bez intryg, których główną kreatorką jest Katharine Tempest. Ale czy czytelnikowi wolno ją za to potępić? Kiedy przeczytacie powieść, sami zdecydujecie, czy można osądzać Katharine za to, co zrobiła. A może sama stała się ofiarą swoich czynów?

A teraz kilka słów na temat serialu. Pomimo że nie obejrzałam go, to jednak trochę o nim poczytałam. Pozwólcie, że wypowiem się na temat obsady. Szczególną uwagę zwróciłam na odtwórców ról głównych bohaterów, czyli Franceski, Katharine, Victora i Nicka. Kiedy powstawał serial był rok 1989, natomiast na mały ekran wszedł rok później. Aktorzy, którzy wówczas zagrali powieściowe postacie, dzisiaj już ich zupełnie nie przypominają. Cóż, czas nie jest dla nikogo łaskawy. Rolę Franceski Cunningham zagrała Victoria Tennant, a w postać Katharine Tempest wcieliła się Lindsay Wagner. W roli Victora Masona obsadzono Jamesa Brolina, zaś Neila Dicksona widzimy jako Nicholasa Latimera. Z całej tej czwórki najmniej trafiony wydaje mi być właśnie Neil Dickson. W powieści czytelnik wyobraża go sobie jako przystojnego blondyna, natomiast na ekranie widać, że jest brunetem. Z kolei Katharine Tempest to dziewczyna o kasztanowych włosach, a w serialu jest ciemną blondynką. Największe podobieństwo do powieściowego Victora Masona wykazuje James Brolin, choć patrząc na niego dzisiaj wcale tego nie zauważamy.

Pomimo moich powyższych stwierdzeń myślę, że zarówno książka, jak i serial są godne uwagi. Powieść czyta się bardzo dobrze, natomiast jak już obejrzę serial, to opowiem, czy ogląda się go z przyjemnością.