Brytyjscy klasycy

W dzisiejszym wpisie postanowiłam przybliżyć Wam nieco sylwetki kilku wybitnych brytyjskich klasyków. Z literaturą polską zaczynam dopiero się oswajać i pewnie minie jeszcze jakiś czas zanim na dobre przekonam się do jej walorów. Dlatego też zdecydowałam skupić się na klasykach brytyjskich. Autorzy ci są mi bliscy przede wszystkim z uwagi na częstotliwość czytania ich utworów w oryginale podczas studiów. A oto i oni:

William Shakespeare

William Shakespeare uznawany jest za najwybitniejszego brytyjskiego dramaturga. Urodził się w Stratford-on-Avon (dystrykt w hrabstwie Warwickshire w Anglii) w 1564 roku. Do gimnazjum uczęszczał w Stratford, które znane było z wysokiego standardu nauczania. W 1582 roku ożenił się z Anne Hathway, z którą miał troje dzieci. W 1592 roku William Shakespeare opuścił rodzinę i wyjechał do Londynu. Szybko zaprzyjaźnił się z ówczesnymi wybitnymi aktorami i założył swój własny teatr Globe (Świat). Jego grupa teatralna, znana jako King’s Men (Ludzie króla), wykonywała większość sztuk napisanych przez Shakespeare’a, które jednocześnie wystawiane były na deskach Globe. William Shakespeare okazjonalnie pojawiał się na deskach teatru jako aktor, lecz znacznie lepiej radził sobie pisząc sztuki. Około 1610 roku wrócił do Stratford, gdzie w roku 1616 zmarł.

Największą zasługą Shakespeare’a, jeśli chodzi o literaturę, było wykreowanie nowej formy dramatu, która nie poddawała się regułom klasycznej poetyki. Shakespeare pisał utwory dla przeciętnego widza teatralnego. Jego sztuki były wiernym odzwierciedleniem epoki, w której żył i wyrażały zrozumienie dla każdego rodzaju ludzkich działań. Jego utwory z grubsza dzieli się na komedie, tragedie oraz dramaty historyczne. Najbardziej popularne to: Hamlet, Makbeth, Król Lear, Romeo i Julia, Wiele hałasu o nic oraz Poskromienie złośnicy. Znacznie mniej znany jest fakt, iż William Shakespeare był również jednym z najznakomitszych brytyjskich poetów. Jego Sonety posiadają nadzwyczajną siłę wyrazu, a także głębokie zrozumienie ludzkiej natury.

George Gordon Lord Byron

George Gordon Lord Byron był jednym z najwybitniejszych poetów romantyzmu. Urodził się w 1788 roku w arystokratycznej rodzinie, natomiast jego życie było burzliwe i niezwykle urozmaicone. Uważany był za buntownika, który lekceważy wszystkie społeczne konwenanse. Napiętnowany jako mężczyzna pozbawiony wszystkich moralnych norm, opuścił Anglię na zawsze w roku 1816, wiele podróżując po Europie. Zmarł z powodu gorączki w 1824 roku, walcząc o niepodległość Greków. W swoich poematach, wierszach lirycznych i dramatach, Byron stworzył typ bohatera romantycznego, portretując podstawowe konflikty epoki. Najbardziej typowym przykładem bajronicznego bohatera był Childe Harold z poematu pod tytułem Wędrówki Childe’a Harolda. Byron jest również autorem poetyckich powieści pod tytułem Don Juan oraz Giaur, a także dramatu o tytule Manfred.

Charles Dickens

Charles Dickens był najpopularniejszych powieściopisarzem XIX wieku. Pochodził z ubogiej rodziny i nie był zbyt dobrze wykształcony. Opuścił szkołę w wieku dwunastu lat, podejmując pracę w fabryce. Jego powieści często opowiadają historie małych dzieci, które muszą ciężko pracować, aby wyrwać się z biedy. Takim właśnie przykładem jest powieść pod tytułem Oliver Twist. Charles Dickens był głównym przedstawicielem realizmu w literaturze. W swoich powieściach wyśmiewał i demaskował krzywdy społeczne oraz wszystkie kwestie godne pożałowania, które stanowiły część epoki wiktoriańskiej. Generalnie jego prace są raczej optymistyczne, przesycone humorem i sentymentalizmem. Wśród najbardziej znanych powieści Dickensa wymienia się: Klub Pickwicka, Opowieść wigilijną, Wielkie nadzieje, Opowieść o dwóch miastach, a także utwór pod tytułem David Copperfield.

Z kolei siostry Brontë (Anne, Emily i Charlotte) to najwybitniejsze pisarki XIX wieku. Urodziły się jako córki plebana. Dorastały na słabo zaludnionym i ponurym wrzosowisku hrabstwa Yorkshire. Specyficzna atmosfera tamtego miejsca wywarła ogromny wpływ na ich twórczość literacką. Siostry Brontë tworzyły pod pseudonimami, ponieważ w tamtych czasach uznawano, iż kobiety z tak zwanych dobrych domów nie powinny zajmować się pisarstwem. Było to czymś zgoła niewłaściwym. Najbardziej znaną powieścią autorstwa Anne Brontë jest Agnes Grey. Powieść tę zaliczono do tak zwanych romansów sentymentalnych.

Anne Brontë (1820-1849), Emily Brontë (1818-1848) & Charlotte Brontë (1816-1855)

Największym osiągnięciem literackim Charlotte Brontë okazała się powieść pod tytułem Dziwne losy Jane Eyre, będąca wzruszającą historią o życiu wrażliwej i niezwykle romantycznej guwernantki. Jednakże wszyscy krytycy zgodnie twierdzą, że to Emily Brontë zdobyła największą sławę spośród sióstr. Jej najsłynniejsza i zarazem jedyna powieść pod tytułem Wichrowe Wzgórza uznawana jest za arcydzieło literackie. Historia w niej zawarta opowiada o romantycznej miłości, nienawiści, pasji oraz zniszczeniu. Po latach powieść doczekała się kilku adaptacji filmowych.